Bij het Carmelcollege in Gouda is het afgelopen jaar intern veel veranderd. Van ongeveer vijfenvijftig docenten zijn er zes tot coördinator benoemd. Het was niet voor iedereen helder wat er vanuit deze nieuwe rol van hen werd verwacht. “Wat hoort bij wie? Wie spreekt collega’s waar op aan? Door deze training is dat voor ons een stuk duidelijker geworden.”

Docent en coördinator Ruud Paalvast was door een kennis enthousiast gemaakt om de training Leidinggeven aan eigenwijze professionals te gaan volgen. Eén voor één haakten ook de andere coördinatoren aan. Ruud: “Ik vond dat mijn collega’s en ik in deze nieuwe setting extra ondersteuning konden gebruiken. De directie stond daar gelukkig volmondig achter. Zes mensen tegelijk naar een training, dat heeft nogal impact op het rooster. Dit woog echter niet op tegen de voordelen. De locatiedirecteur heeft zelfs de training geopend. Daardoor voelden we ons zeer gesteund.”

Snel naar de kern

“Tijdens de training kregen we al snel een beeld van wat er in onze organisatie nog verbeterd kon worden. Eigenlijk was dit geen onderdeel van het programma, maar we konden er niet omheen. Trainer Judith was in staat om vlot naar de kern van het probleem te gaan. In onze nieuwe structuur zijn de teams verticaal verdeeld. De één is coördinator Techniek, de ander coördinator Zorg. De horizontale structuur raakte daardoor ondergesneeuwd. Voorbeelden zijn: hoe organiseren we een brugklaskamp? Of: welke afspraken maken we over het afnemen van toetsen? Die aspecten hadden nog geen plek gekregen in onze nieuwe organisatiestructuur. Na de training zijn we hier meteen concreet mee aan de slag gegaan, uiteraard ook met de directie.”

Andere rol

“Voor mezelf heb ik ook veel aan de training gehad. Ik ben een nogal impulsief persoon. Ik wil graag in alle discussies meedoen en mijn mening geven. Daarnaast heb ik veel rollen en taken, eigenlijk te veel om alles even goed uit te voeren. Door de training ben ik me gaan realiseren dat er vanuit mijn rol als coördinator iets anders van mij wordt verwacht. Tegenwoordig laat ik het eerst allemaal gebeuren. Ik geef iedereen ruimte en alleen waar nodig spring ik bij. Ik heb geleerd dat ik beter even achterover kan leunen en tot tien kan tellen voordat ik reageer.”

Beter onder de knie

“Niet iedereen is even snel en enthousiast. Ik ben gewend om harder te lopen dan de rest. Dat zit nou eenmaal in mij. Door mijn enthousiasme en hoge tempo neem ik te weinig tijd om het bij iedereen te laten landen. Vaak hebben mensen even nodig om te wennen aan een nieuw idee of een ontwikkeling. Het lukt me nog niet altijd, maar ik krijg dit sinds de training steeds beter onder de knie. Soms kun je een hele effectieve stilte laten vallen. Ik voel me nu beter uitgerust om bepaalde gesprekken in te gaan.”

Elkaar makkelijker opzoeken

“Een grote winst van de training vinden we ook dat we het inzicht hebben gekregen dat we als groep sterker zijn geworden. Los van de directie hadden we voorheen geen luisterend oor dat kritisch naar ons kon zijn. Nu zoeken we elkaar daarvoor op. Ik heb de andere coördinatoren op een andere manier leren kennen. We weten waarin we elkaar aanvullen en kunnen elkaar makkelijker feedback geven of opzoeken. Gezamenlijk kunnen we draagvlak creëren, bijvoorbeeld als we dingen willen aankaarten bij de directie. Ook hebben we meer begrip voor elkaar. Ik weet nu bij wie ik wat kan vragen. Bij sommige collega’s doe ik rustiger aan, omdat ik weet dat die al op hun tandvlees lopen.”

Concrete verbeteringen

“Regelmatig zie ik collega’s moeilijke gesprekken uit de weg gaan. Ze zijn bang dat zij met de problemen van anderen blijven zitten. Ik ervaar dat anders. Mensen komen bij jou even hun hart luchten. Vaak kan je met wat simpele tips de situatie relativeren. Zij kunnen weer verder en jij hebt iets negatiefs naar iets positiefs kunnen ombuigen. Door hier met elkaar over te praten in de training zijn collega’s hiermee aan de slag gegaan. Dat begint heel klein, maar ze worden hier steeds beter in. Ik vind het sterk dat er zulke concrete verbeteringen uit de training zijn voortgekomen.”

‘Je hoeft het niet altijd allemaal zelf op te lossen’

Trainer Judith Krukkert aan het woord: “Deze groep heeft dagelijks te maken met allemaal ‘eigenwijze docenten’ op een middelbare school. Ik heb ze vooral getraind op hoe ze hen op een goede manier coachend kunnen leidinggeven. Voor de training waren ze vrij zelfstandig met hun eigen club docenten aan het werk. Door de training kregen ze het inzicht dat ze juist veel van elkaar kunnen leren. De coördinatoren werden zich bewust van hun eigen kwaliteiten en van hun eigen verbeterpunten. Ze waren daarin heel openhartig. Inmiddels steunen ze elkaar meer en als ze met vragen zitten kunnen ze elkaar gemakkelijker vinden. Je hoeft het niet altijd allemaal zelf op te lossen. Het was daarnaast gewoon een feestje om er naar toe te gaan. Eén keer was een bijeenkomst rond de Sinterklaas tijd, toen kwamen ze ook met allemaal lekkers. Het zijn hele leuke mensen.”